vanesarios Grindr bibliotecario,Xeral

“Besta do seu sangue”, de Emma Pedreira no Grindr

Emma Pedreira aborda nesta novela a vida de Manuel Blanco Romasanta, unha das figuras máis rechamantes do imaxinario español. Romasanta, nado en Esgos (Ourense), viviu durante a primeira metade do Século  XIX, e foi responsable de máis dunha ducia de crimes nos montes de Galicia e O Bierzo. De feito é considerado o primeiro asasino en serie da historia de España. Unha actividade criminal pola que foi condenado a morte e finalmente a raiña Isabel II conmutou o garrote pola cadea perpetua.

Na novela, penso que moi ben documentada e gañadora do Premio Xerais 2018, Pedreira pon de relevo a figura do sacaúntos galego dende unha perspectiva de xénero dando así unha volta de roda á historia oficial.  Que Manuel Blanco Romasanta fose unha muller xa o apuntara o antropólogo Xosé Ramón Mariño e tamén quedou patente coa celebración das III Xornadas sobre Manuel Blanco Romasanta en Allariz no ano 2012, organizadas pola Fundación Vicente Risco.

Manuel ou Manuela, naceu branco e louro e a familia pensou que era unha nena: foi chamado, de feito, Manuela, ata que cumpriu 8 anos. O forense Fernando Serrulla apuntou a que Manuela ou Manuel sufría un estraño caso de pseudohermafroditismo, e aínda que tiña que ser muller segregaba unha enorme cantidade de andróxenos e podía presentar acusados rautos de violencia. Feito que contrastaba co súas delicadas labores “Cosía,  bordaba,  calcetaba. Cortaba traxes e vestidos. Era un ser doce, entrañable, amigo, sobre todo, das súas amigas” que moitas delas se converteron nas súas vítimas. 

Dende logo a vida de Blanco Romasanta aparece ben artellada na novela, cun estilo narrativo que parece que bebe da condición de poeta da autora e que logra atrapar ao lector a medida que nos adentramos nos acontecementos. Home ou muller? o que si consegue Emma Pedreira ao longo das 114 páxinas da historia é que o lector viva case en primeira persoa a indefinición e por tanto a convivencia de ámbalas dúas condicións na figura de Manuel ou Manuela. 

Polo tanto a curiosidade temática dende o punto de vista da intersexualidade activa o noso Grindr Bibliotecario de hoxe e fai match cos seguintes títulos:

Pero non esquecemos que Blanco Romasanta foi ademais o primeiro (e ata o de agora único) cidadán español diagnosticado de  licantropía clínica, o que lle valeu o alcume de “home lobo galego”. Así que volvemos facer match coa licantropía e co mito de Blanco Romasanta: 

E lembra que sempre podes atopar máis máis títulos e facer macht no noso catálogo, o Cascarilleiro!

dmaseda Cultura LGTB,Xeral

De festival en festival

No mes das flores arrincamos a nosa andaina festivaleira na cidade. Comezamos co Corufest, adicado este ano á memoria de Samuel Luiz, e pechamos o verán cunha colaboración especial co Atlantic Pride.

Imos ao lío:

Xa en xullo, amigas, arrinca o Atlantic Pride, que este ano presenta como novidade o I Certame de literatura LGTB do que formamos parte. O prazo de presentación de obras remata no mes de maio así que sacade as vosas plumas e… a escribir!

Sara Paz Grindr bibliotecario,Xeral

“Identidade”, de Nee Barros, en Grindr

Hoxe activamos o Grindr Bibliotecario cunha obra de teatro creada por Nee Barros Fernández (Ourense, 2002): “Identidade: a normalidade do non-común”, un libro que quere reivindicar que todo o que se sae do común tamén é normal, e que todas esas persoas socialmente minorizadas e discriminadas pola súa identidade de xénero son normais e precisan ter a mesma representación na literatura que teñen as persoas que entran dentro da normatividade. Todas as persoas somos diferentes e a diversidade da riqueza ao noso mundo.

Neste libro Zé, o protagonista, loita a contracorrente por construír a súa propia identidade. Coa complicidade dos seus amigos percorrerá un camiño no que moitas vendas negras que tapan os ollos e a alma da xente, representando o odio e o medo ás realidades descoñecidas, caerán ao chan. Rompendo todos os moldes, Zé será quen de amosarlle a todas as persoas que dá igual como te vexan os demais. O máis importante é como nos sentimos nós, ser quen queiramos ser e seguir sempre o que dite o noso corazón.

Nee Barros Fernández, coñecide nas redes como @neeumatiko, é escritore e youtubeire. Dende a súa canle de Youtube explica literatura galega para o alumnado de bacharelato, recomenda lecturas e, sobre todo, fai divulgación sobre temas relacionados co xénero e a realidade trans. Ademais, tamén é moi active en Twitter. Por se isto fora pouco, en ocasións toca nun grupo de música chamado Croalla. “Identidade” é a súa segunda obra, xa que a finais do ano 2020 publicou o libro de poemas “19 poemas para um virus-19”, escrito en galego reintegracionista e en linguaxe non binaria.

Nee Barros utiliza os pronomes neutros e a linguaxe non binaria, identificándose como “elu”, aínda que tamén use o masculino. Neste libro non emprega linguaxe non binaria porque quixo publicalo tal e como o escribiu cando solo tiña catorce anos e se atopaba no proceso de “saír do armario” como persoa trans. Poñer en palabras a súa propia experiencia na procura da súa identidade axudoulle a e entender o que lle estaba sucedendo, ademais de a sobrelevar mellor as situacións de opresión que sufriu nalgúns ámbitos da súa vida, xa que non todo o mundo o aceptou de igual maneira. Con este libro ademais quere que outras persoas que están a pasar pola mesma situación na actualidade teñan o referente que elu nunca tivo e saiban que non están soas.

Aínda que o libro non estea escrito nunha linguaxe inclusiva, si que podemos atopar un personaxe secundario na peza teatral que emprega o sistema “elu”, polo que podemos considerar que este libro é pioneiro no uso deste sistema dentro do mundo das publicacións en galego.

Nee decidiu que esta historia debía ter forma de peza de teatro, xa que considera que este é un xénero bastante esquecido sempre na literatura. Ademais decatouse de que o teatro estaba sempre dirixido a un público adultos ou en todo caso a un público infantil, quedando o xuvenil totalmente esquecido. Elu considera que este xénero é o que mellor pode conectar ca mocidade por ser o mais dinámico e directo, o que permite empatizar e reflexionar sobre a realidade sen estar dentro. Grazas á variedade de personaxes e a ausencia dunha voz narradora, a persoa lectora poderá identificarse con quen queira, enriquecéndose deste modo a lectura.

Esta é unha obra especialmente dirixida a un público adolescente, pero calquera persoa pode adentrarse nela, xa que trata temas pouco representados na ficción, como o é a construción da propia identidade de xénero dunha persoa trans adolescente dende a súa propia perspectiva. Este libro ademais será unha ferramenta moi útil para as familias das persoas trans, que en moitas ocasións non saben como poden axudar. Ademais, aínda que este libro fale concretamente da opresión que sofren aquelas persoas que loitan por construír identidade de xénero, non serán elas as únicas que se verán reflectidas nesta loita. Nee Barros considera que todas aquelas persoas que non se adaptan ao sistema e se atopan nas marxes da sociedade por ser diferentes, xa sexa polo xénero, a clase social ou a etnia, sofren os mesmos mecanismos de opresión por parte da mesma, e viven experiencias similares.

Activamos o noso Grindr Bibliotecario e atopamos varios títulos que nos invitan a pensar sobre a identidade de xénero mais alá do binarismo que rexe na sociedade actual:

Se queres saber máis sobre algunha destas obras simplemente preme no título que che interese e así poderás ver a sinopse, ubicación e dispoñibilidade.

Boa lectura!

dmaseda Xeral

Encontro con Jesús Castro Yáñez no marco do festival Primaletras

O noso primeiro contacto con Jesús foi aló no mes de agosto de 2021

Xa no Nadal comezamos a lectura de “Campo de plumas” e dimos cumprida conta no Instagram e neste blog cunha entrada adicada a esta escolma de Jesús Castro Yáñez e outros libros similares.

Agora estamos a 24 horas do encontro organizado con Jesús Castro Yáñez, que visitará por vez primeira os dous grupos de lectura LGTB das Bibliotecas Municipais. O encontro será conducido por Alejandro Castro, unha das persoas que integran o club.

O acto é de balde e aberto ao público ata completar a capacidade, e está incluído na programación do Festival Primaletras.

ACTUALIZACIÓN 28/03: accede á grabación do encontro

Vanesa Santiago Grindr bibliotecario

“Sangue 12”, de Cris Pavón, no Grindr

É o libro de Cris Pavón un dos poucos exemplos que podemos atopar de literatura vampírica galaica e, se ninguén o rebate, a primeira novela do tema en galego. Antes disto, Emilia Pardo Bazán escribira o relato “Vampiro” (en castelán, abofé), en 1901, e, xa en lingua galega, Castelao amenta a figura dun vampiro (cacique en vida) no relato “Un ollo de vidro” (1922). Entre a historia de Pardo Bazán e a de Cris Pavón, ambientada xa nas modernidades do século XXI, media máis dun século. Como median tamén entre as distintas páxinas de Sangue 12, que cronoloxicamente veñen e van entre o presente (primeiros anos do século XXI) ata un difuso pasado dous centos de anos atrás.

A protagonista do noso libro é unha vampira de aspecto anenado engaiolada cos efluvios da menstruación dunha rapariga, á que comeza a axexar. A partir de aí, a trama vaise enredando arredor da relación que xurde entre ambas as dúas, vampira ancorada nunha incipiente puberdade, e adolescente, e un cóctel temático no que por veces a autora pasa de puntas e por veces profunda onde nos ofrece un pouco de todo, co descubrimento da propia identidade como base principal.

Ademais dese, vanse alternando un feixe de ingredientes que ás veces non se perciben con claridade pero que permiten que a obra poida interesar a diferentes tipos de amantes da lectura e que permitirán abrir o abano de libros a matchear tras este se che gustou o que liches nel.

Características tradicionais dos vampiros.Características da protagonista de “Sangue 12”.
Pel pálida e caeiros.Só se menciona a súa pel pálida.
Consumo de sangue doutras persoas mediante a agresión física.Consumo de sangue en bolsas médicas, malia afirmar que no pasado consumíaa de forma directa das vítimas.
Descanso diurno en cadaleitos.Cóntase que “esperta” tras un longo tempo, pero que non ten necesidade biolóxica de durmir, e non aparecen cadaleitos por ningures.
Presenza dun “criado” que adoita protexer polo día ao seu “amo” coa esperanza de ser “convertido”.Presenza dunha “criada” que semella aceptar a condición da protagonista sen facer preguntas, a señora Lansbury.
Problemas coa luz do sol.Non semella ter problemas coa luz do sol.
Gran número de poderes sobrenaturais, incluída a (case) inmortalidade e non avellentamento.Posúe un só poder sobrenatural (influencia onírica) ademais da (case) inmortalidade e non avellentamento.
O vampiro só entra na casa dunha persoa se esta o convida.Malia xogar con ese estereotipo, parece que aquí o adaptan máis ao consentemento na relación sexual.
A conversión ao estado vampírico adoita ocorrer tras ser trabado por un.Non se resolve o enigma da conversión da protagonista en vampira, malia dar pistas que a vencellan con algún tipo de abuso sexual incestuoso.

Están nas páxinas de Sangue 12 , ademais da polisemia desa cifra inserida no título (12 anos, doce sabor, un sangue especial), a síndrome de Peter Pan e os abusos infantís, a menstruación como símbolo de transición e esa idade fronteiriza entre nenez e adultez que é a adolescencia, coa exploración sexual tanto no acto en si como na aceptación normalizada dunha identidade e unha orientación propias, neste caso lesbianismo, e tamén como símbolo que preconiza o avance das etapas da vida ata caer na inevitabilidade da morte, a literatura gótica e o The raven de Edgar A. Poe, co seu corvo sinistro sinalando a parte escura da vida, Nevermore, nevermore, o ano sen verán, o grand tour dos aristócratas por Europa, as guerras napoleónicas, Villa Diodati, lord Byron e Polidori e os Shelley, Frankenstein, Ada Lovelace, a máquina analítica de Babagge, o mito de Prometeo e a rebelión das máquinas, a ciencia ficción (nos pesadelos de Ada Lovelace) no limbo da fantasía (afirmada nos poderes sobrenaturais da vampira), e ata a tentación do consumo de drogas. Alguén da máis?

Con tanta diversidade temática, van aquí títulos que prenderon o pilotiño verde ao encaixar nalgunha chaveta coa devandita novela Sangue 12. Activamos o Grindr bibliotecario!

Match co vampirismo en feminino e seres sobrenaturais movéndose na ambigüidade

Match con adolescentes que exploran a súa sexualidade desde o lesbianismo

Match co ano sen verán que esporeou a creatividade no círculo de Polidori e compaña

Match con Ada Lovelace e a rebelión das máquinas

Por se estes títulos non abondasen, lembra que podes atopar máis no noso catálogo, o querido Cascarilleiro!

Sara Paz Grindr bibliotecario,Xeral

“Amigos e sodomitas”, de Carlos Callón, en Grindr

Hoxe no noso Grindr Bibliotecario presentámosche “Amigos e sodomitas: a configuración da homosexualidade na Idade Media”, un ensaio de Carlos Callón, político e profesor ribeirense, no que fala de que, a pesares do que se pode pensar inicialmente, nos primeiros mil anos de historia do Cristianismo as relacións homosexuais estaban desposuídas de calquera connotación negativa, e incluso estaban ben vistas pola sociedade. Isto durou ata a configuración do pecado-delito da sodomía, que trouxo consigo a intolerancia radical e a persecución das mesmas.

Publicado no ano 2011 pola editorial Sotelo Blanco, este ensaio en galego considérase un dos estudos mais interesantes sobre o homoerotismo medieval en terras hispánicas, e por iso foi galardoado co Premio Vicente Risco de Ciencias Sociais e co Premio Fervenzas Literarias ao mellor ensaio no ano 2011. Carlos Callón analiza nel numerosos textos do trobadorismo galaico-portugués, pero tamén outros textos casteláns indispensables, para observar o claro contraste que houbo entre os mil primeiros anos do Catolicismo, nos que había unha gran aceptación das relacións sexoafectivas homoeróticas, e a total intolerancia e persecución que apareceu ca configuración do pecado de sodomía nos séculos XII a XIV.

A ausencia de represión das relacións homosexuais existente previamente vémola neste libro mediante, entre outros, un documento asinado o 16 de abril do ano 1061 na Parroquia de Santa María de Ordes (Concello de Rairiz de Veiga), no que se describe o pacto de convivencia no fogar e a repartición de bens de dous homes, Pedro Díaz e Muño Vandilaz. Isto demóstranos que nesa época houbo unións intermasculinas recoñecidas de maneira oficial.

Porén, todo mudou co pecado de sodomía imposto pola Igrexa católica a finais do século XI. A Igrexa clamou que a homosexualidade era o pecado contra natura, o cume da dexeneración. Chamouno sodomía, un pecado castigado con intensas torturas e pena de morte asegurada. A partires dese momento a igrexa católica comeza tamén a difundir a crenza de que as relacións sexoafectivas homoeróticas foran sempre vistas como pecado, e que o período de aceptación deste tipo de relacións, que agora podemos afirmar con certeza que sucedeu, nunca existiu na historia do cristianismo. Foi tal o intento de borrar esta parte da historia que na actualidade sábese que milleiros de documentos que testificaban estes feitos foron destruídos. É por isto que este pensamento intolerante que promoveu a Igrexa continúa ao longo do tempo, e non fai tantos anos que se empezou a rebater esta idea e a afondar no tema. Esta obra difunde e axuda a comprender a verdade do que sucedeu. Como di o propio autor, neste estudo intenta divulgar a realidade da historia da sexualidade, acotío falsificada, igual que a historia do noso país.

Tamén resalta Carlos Callón a completa invisibilidade das relacións entre mulleres naquela época, xa que se trataba dunha sociedade patriarcal e falocéntrica na que a propia existencia dunha sexualidade á marxe dos desexos masculinos era impensable. Esta invisibilidade, padecida aínda moitos séculos despois, paradoxicamente foi a razón pola que as relacións entre mulleres non sufriron tanta persecución como as relacións entre homes. A existencia de relacións entre mulleres era simplemente ignorada.

A homosexualidade (entendida como os desexos, prácticas ou relacións sexo-afectivas entre homes ou entre mulleres) está presente dende que existe o ser humano, o que varía entre as distintas sociedades e épocas que se sucederon é a percepción da mesma. Hai milleiros de documentos que mostran como na Antiga Grecia e na Antiga Roma se enxalzaba o homoerotismo e as relacións homosexuais e, sen embargo, durante gran parte do século XX a homosexualidade foi brutalmente perseguida e castigada pola Alemaña nazi, que a consideraba un defecto xenético e un sinal de inferioridade. Ao longo das últimas décadas apareceron numerosos estudos sobre a homofobia e a percepción da homosexualidade a través da historia, centrándose especialmente nos últimos años, xa que o último século foi unha época moi revulsiva e con mais retrocesos e avances neste aspecto.

Con todos eses ensaios nos atoparemos ao activar o noso Grindr Bibliotecario, xa que fan Match co libro que hoxe presentamos neste blog:

Premendo nos títulos poderás ver as sinopses das obras no noso catálogo, ademais da súa localización e dispoñibilidade nas Bibliotecas. Se algunha delas chama a túa atención, non o dubides mais e vai ao seu encontro!

Goza ca túa cita, e boa lectura!

10julia10 Cultura LGTB,Grindr bibliotecario

“Campo de plumas” en Grindr

Coma lemos na portada do propio libro, atopamos aquí unha colección de poemas de temática homosexual recollidos dende unha perspectiva temporal: dende a antigüidade ata a actualidade. Neste traballo, Jesús Castro Yañez fai unha recompilación de autores e xunto con algúns dos seus poemas mais destacados: trátase de escritores e artistas de distintas procedencias que tocan o tema de orientacións sexuais diferentes e diversidades identitarias.

Autores ben coñecidos como Safo, Catulo, Walt Whitman ou Gloria Fuertes comparten páxinas con outros menos populares no noso ámbito como Abu Nuwas, Sandro Penna, Wu Tsao ou Jesse Darling.

Se queredes seguir investigando, lendo e aprendendo sobre os diferentes autores que nos propón Jesús Castro, no catálogo das Bibliotecas Municipais da Coruña podedes atopar máis libros de todos eles. Para iso fixemos unha pequena colección de todas as súas obras. Votalle unha ollada ao noso catálogo para saber en cal das nosas bibliotecas podes atopalas.

  1. No creo poder tocar el cielo con las manos/ Safo.– Barcelona: Literatura Random House, 2017.
  2. Poesía lírica/ Sor Juana Inés de la Cruz.– Madrid: Cátedra, 1992.
  3. Hojas de hierba/ Walt Whitman.– Madrid: Alianza, 1999.
  4. Antología poética/ Elizabeth Bishop.– Madrid: Visor, 2003.
  5. 71 Poemas/ Emily Dickinson.– Barcelona: Lumen, 2003.
  6. Poesías completas/ Konstantino Kavafis.– Madrid: Hiperión, 1997
  7. Antología poética/ Federico García Lorca.– Madrid: Visor, 1996.
  8. Poesías/ Catulo.– Madrid: Cátedra, 2009.
  9. El libro de Gloria Fuertes para niñas y niños/ Gloria Fuertes.– Barcelona: Blackie Books, 2017.

Violeta Grindr bibliotecario

“Mamá, quero ser Ziggy Stardust”, de Iria Misa, en Grindr

Despedimos o ano da man de Iria Misa e a súa novela “Mamá, quero ser Ziggy Stardust”, na que descubrimos a historia de Aine, un neno trans que sente unha admiración especial pola figura de Ziggy Stardust, unha estrela de rock andróxina e extraterrestre que podía ser todo o que lle dese a gana. O músico marciano supón para o protagonista unha mensaxe de esperanza: a posibilidade dun futuro diverso e libre, “un futuro onde cadaquén puidese vestir como quixer e sobre todo, sentir como quixer, aínda que fose de xeito completamente distinto aos demais”.

Con ilustracións de Alba Barreiro, este título foi finalista do Premio Agustín Fernández Paz de Narrativa Infantil e Xuvenil pola Igualdade. En cada páxina descubrimos a batalla vital que libran os menores transexuais: os conflitos emocionais, o rexeitamento dunha parte da sociedade, o impacto na contorna familiar, os conflitos escolares…

Resulta moi orixinal a introdución de Thomas como narrador da obra, unha terceira persoa incorpórea que, a modo de amigo invisible, prolonga a identidade do protagonista e dálle a comprensión que precisa para seguir adiante.

A novela de Iria Misa achega a rebeldía da figura de Bowie e os seus diversos heterónimos artísticos, unha figura icónica que quixo mudar o mundo por medio da música, dándolle voz a todas aquelas persoas que, a pesar das dificultades e das violencias (explícitas ou non), son como eles queren ser.

Nesta ocasión activamos o Grindr bibliotecario para roldarlle a unha escolla de títulos que abordan a realidade trans e recollen historias de autodeterminación e valentía, todos eles dispoñibles nas Bibliotecas Municipais de A Coruña. It´s a match!

Sara Paz Grindr bibliotecario,Xeral

“Mariquita”, de Juan Naranjo, en Grindr

“Mariquita” é unha novela gráfica e autobiográfica na que o autor, Juan Naranjo, ábrese de par en par e narra a historia da súa vida, que á súa vez é tamén unha historia universal ca que moitas persoas se verán identificadas: a historia dos marxinados, os diferentes, os acosados.

Desde un primeiro momento, Juanito descobre que non encaixa cos demais. No colexio empezan a chamarlle mariquita e non sabe moi ben que significa. Pouco a pouco percorrerá un camiño de autocoñecemento e aprendizaxe, pero tamén de soidade e illamento, que lle levará a descubrir que empoderarse é a única forma de saír do círculo da intolerancia e desprezo no que vive.

Juan Naranjo, tamén coñecido como @JuanitoLibritos nas redes, é profesor de secundaria nun instituto malagueño, pero tamén é booktuber e tuitero, ademais de activista polos dereitos da comunidade LGTB. Tamén foi colaborador da RNE este verán ca sección “He venido aquí a hablar de mis libros” onde, igual que na súa canle de Youtube, recomenda e fai recensións dos seus títulos favoritos. Traballar desde esa posición tan pública permítelle non solo difundir as súas recomendacións ou contar a súa experiencia, como no caso deste libro, senón tamén denunciar as inxustizas, loitar pola igualdade e visibilizar a un amplo público a realidade do colectivo LGTB e as barreiras cas que se atopa. El defende que para derribar a homofobia hai dous pasos que se deben seguir: o primeiro, non ser homófobo, e o segundo, non permitir comportamentos homófobos na nosa presencia. Para combatir a homofobia é fundamental ser activamente antihomófobo, e isto é o que el persegue tanto no ámbito académico e nas súas redes sociais como neste libro, no que remata apropiándose do insulto que recibiu gran parte da súa vida por ser gay, incluso antes de saber que o era iso.

Conta Juan Naranjo nunha entrevista que sempre tivo na súa cabeza a idea de facer unha novela chamada “Mariquita” falando da historia da súa vida, pero non fai ata fai 5 anos que decidiu comezar o proceso de escribir este libro. Deuse conta de que os textos que estaba creando eran moi escuros e duros, polo que decidiu que estes debían ir acompañados de ilustracións alegres e de cores vivas que compensaran a crueza. Para iso, foi a clases de acuarela durante dous anos e, cando viu que podía conseguir o resultado que buscaba transmitir, comezou a ilustrar as súas palabras e darlle forma a esta novela gráfica tan persoal. Tanto as ilustracións, feitas con rotuladores e acuarelas, como o texto, manuscrito, están realizados unicamente por el.

Aínda que a novela gráfica divídese en tres capítulos ou apartados (os anos de colexio, os anos de instituto e os anos da universidade), todo conforma unha mesma historia, a vida do propio Juanito, marcada pola homofobia. Moitas lectoras e lectores poderán verse identificados nas palabras do autor, xa que aínda que cada un ten o seu propio entorno e condicionantes e vive unha vida única, moitas das persoas do colectivo LGTB comparten unha serie de vivencias semellantes no seu camiño de autodescubrimento e na súa relación co resto da sociedade. Juan Naranjo é consciente de que moitas persoas viviron coma el unha infancia solitaria, pero afirma que co tempo descubriu que realmente non estaban solos, solo estaban illados. Seguramente no piso de arriba ou no outro lado da parede había outra persoa pasando exactamente pola mesma situación. A sociedade foi a encargada de que todas esas persoas sufriran (e sufran) estes momentos tan complicados en soidade, sen podelos compartir. Grazas a esta lectura moitas persoas LGTB poden sentirse por fin acompañadas lembrando ese illamento que viviron, e outras moitas persoas cis-hetero poden ser conscientes desta realidade e tomar un papel activo na loita contra a homofobia e a lgtbifobia, dando así pequenos pasos para conformar unha sociedade concienciada no valor da diversidade e da igualdade. Por isto cremos que “Mariquita” é un libro que debería ler todo o mundo.

Desta vez abrimos o Grindr e atopamos algo diferente: vemos varias recomendacións do propio autor. Estes libros fan match con “Mariquita” porque son os que inspiraron a Juan Naranjo á hora de contar a súa historia:

Pero nas Bibliotecas tamén hai outros moitos títulos que fan match con esta obra: libros onde os autores reflexionan sobre a homosexualidade e a homofobia en España e contan as súas vivencias:

Premendo nos títulos en amarelo poderás ver as sinopses das obras no noso catálogo, ademais da súa localización e dispoñibilidade nas Bibliotecas. Seguro que ti tamén atopas varios match entre elas!