Volvemos ás andadas virtuais. A nosa segunda quedada desta tempada terá que ser onláin e os eixes de debate para MALAHERBA, que xa publicamos en IG, serán estes:
Descubrindo a sexualidade: sentídesvos identificadxs en algunha parte do relato? que vos parece a narración da descuberta da sexualidade das personaxes principais? Que compartides? Que non?
Acoso LGTBfóbico: é o mesmo acoso que había nos 80 ou 90? como podemos combatilo a día de hoxe? Que papel poden xogar formas culturais coma os videoxogos na evasión fronte ao acoso? (ai, bendita Chun-Li!)
Saída do armario e familia: que rol lle atribuídes a Rebe, irmá do protagonista? É unha confidente? É un papel realista? E que opinades da figura do pai?
O debate promete.
Non vos perdades a partir do mércores a estrea mundial dunha nova tipoloxía de entradas neste blog. Irán dentro da recén creada categoría “Grindr bibliotecario” e nelas descubriremos títulos próximos ás nosas lecturas mensuais que poderás atopar no catálogo da Rede de Bibliotecas Municipais da Coruña. A non perder! ❤
Arrinca a programación especial As municipais entenden 2020 co tradicional picnic de fin de tempada do club de lectura LGTB. Será o próximo xoves, 25 de xuño, ás 19h. Como vén sendo habitual mantemos a esperanza de que sexa unha tarde soleada e poder ter a Torre de Hércules de fondo, mais vendo a predición en meteogalicia empezamos a pensar en que será no Parque Santa Margarida (para variar…).
O a-b-c do picnic: traer algo de picar/beber e unirse ao grupo. Falaremos das lecturas de toda a tempada e votaremos polas nosas favoritas. EuroQUEER, para entendernos.
Un remate para esta cuarta edición que comezou coma calquera outra mais tivo unha recta final máis distópica do que podíamos imaxinar. Confinadas no medio dunha pandemia mundial, mais afortunadas de poder seguir conectadas entre nós e coa lectura como fío condutor. Foi así que multiplicamos as sesións por zoom e fixemos variados directos en IG. Fomos o primeiro club de lectura de Galicia en facer uso conxunto da plataforma de préstamo dixital GaliciaLe e foi así como nos achegamos a “A cabeza de Medusa” de Marilar Aleixandre, e ao cómic Cappuccino commotion, de Rosa Navarro.
Esta autoficción ofrécenos un relato moi íntimo para falarnos de temas moi universais: o amor, a identidade, o sexo, o traballo, a enfermidade…
“Descubrí lo masculina que era mi identidad de género. Sin llegar a sentirme hombre, tampoco me sentía mujer. Me encontraba en ese lugar maravilloso del género no binario“
O relato está ateigado de idas e voltas, unha montaña rusa que calquera pode identificar coma propia: o primeiro traballo, mudarse, namorarse, desenamorarse, volverse mudar… o poder da necesaria mutación para sobrevivir.
A post shared by #CulturaLGTB (@clubdelecturaqueerunha) on
Isabel Coixet afirmou nunha entrevista que é un cómic de “aventuras sentimentales, soledad, trabajo, enfermedad, películas, novelas… tienen cabida en un libro rosa por fuera y con todos los colores del arco iris por dentro“. Certo é que está repleto de cores, e tamén de referencias cinematográficas (de aí o seu título, tomado dunha escena da película “Cosas que nunca te dije“, da propia Coixet) e musicais (ollo, que no blog BiblioSons publicaremos o sábado 27 de xuño un post cunha playlist moi queer en Spotify).
A autoficción do relato, onde a súa creadora é á vez protagonista, non deixa de recordarnos á nosa queridísima Bechdel e o seu Fun home: una familia tragicómica. Isto fainos preguntarnos: hai activismo detrás deste cómic?
Tamén nos trae á mente o relato “A esencia de cidade“, de María Reimóndez, onde Lugo e Vigo teñen un papel similar ao que no cómic de Navarro teñen Barcelona e Madrid: unha mudanza a unha cidade distinta como catalizador para o cambio.
Ola, queeruñxs! Como levades os 28º que marcan os mercurios ás 12h dun 28 de maio coma hoxe?
Estamos a 7 días do próximo “encontro” en zoom e imos deixar por aquí unha proposta de temas para o debate sobre a primeira lectura que facemos en dixital a través da plataforma de préstamo de libro electrónico galega, Galiciale: A cabeza de Medusa, de Marilar Aleixandre.
Publicada no ano 2008 foi gañadora da 10ª edición do concurso Premio Fundación Caixa Galicia de Literatura Xuvenil 2008, e do Premio The Withe Ravens (Internationale Jugend Bibliothek) no 2009 e Premio Frei Martín Sarmiento no 2010.
A autora recolle no epílogo que conta a historia con personaxes ficticias, mais que dúas rapazas doblemente violadas existiron nun instituto no que exerceu a docencia. Moitas máis Lupes e Sofías existen e máis necesarias son obras coma esta.
Grazas! Espero que vos interese esta historia da violación social que acompaña á física, e de como facer fronte á vergonza https://t.co/ID2kmaZXCL
Sabendo que o mollo da historia dá moito de si, poñemos enriba da mesa estas cuestións:
Sofía, que exixe para si o que é dela, e Lupe, que abandona e logo retoma a demanda con forza. Son dúas evolucións distintas que poñen de manifesto a importancia do acompañamento e dos coidados, do amor e da amizade, mais tamén o que nos di a autora en twitter: como facer fronte á vergonza.
o papel dos medios de comunicación e a importancia da linguaxe: de como as novas nos xornais evolucionan de “presunto agresor” a “presuntamente agredida“; ou de como o foco se vai movendo dun lado ao outro ata acabar cuestionando as vítimas e facéndoas responsables do que lles acontece, como se fose o seu castigo merecido;
as masculinidades: Mauricio e Artur representan, quizás, dúas contrapostas. Ao longo de toda a historia só unha personaxe masculina lle fai fronte á toxicidade de quen acusa á vítima. Rubén, aínda que con comparacións a chiscos desafortunadas, é claramente un aliado. E Vicenzo, que é Vicenzo?
Creo que hai dúas violancións. Unha física e outra simbólica, entendes? Unha é a agresión ao teu corpo. Sei que foi arrepiante mais, sen a carga simbolica que lle atribúe a sociedade, non debería preocuparte máis que… que se che atropelasen un pé cunha moto.
Rubén, a Sofía
as nais e os pais: a nai do violador alíñase coas nais e pais das violadas mediante unha carta na que pide o seu perdón (o dela) e se manifesta solidaria coas rapazas, e non co seu fillo. O pai do violador quere comprar o silencio. Que credes que faría o pai de Lupe se recibe esta oferta?
o consello escolar con profesorado e nais e pais que reflicten ben a sociedade e o permanente desculpar ás vítimas (homes) das violencias ás que están sometidos: o poder das temidas minisaias. Sería hoxe distinto?
o estigma social: Jessica é a personaxe estigmatizada por vivir nunha casa de acollida e, vaia, resulta ser a vítima da terceira violación presentada no relato, aínda que fora a primeira en ter sucedido.
o simbolismo do que fala Rubén: segue sendo o mesmo hoxe, 12 anos despois? Fixo isto un percorrido similar ás denuncias por malos tratos tal e como lle comenta Elvira a Sofía?
Hai vinte anos case ningunha muller denunciaba os malos tratos. Se llo contaba á familia diríanlle que era normal. (…) Afortunadamente as cousas mudaron bastante nestes vinte anos.
Elvira, a Sofía
Quedounos algo? Podes propoñer outras cuestións para o debate!
Preguntas moi interesantes. Comentarei unha cousa: o que ocorre no consello escolar con profes e nais e pais apoiando o acosador, reflicte o que ocorreu no caso real que inspirou a historia; creo que hoxe, moitos anos despois, sería diferente
Boas, queeruñxs! Xa estamos a menos dunha semana para o noso encontro centrado na novela xuvenil 22 segundos, de Eva Mejuto. Tras publicar a entrevista coa autora no post da semana pasada, hoxe poñémonos cunha proposta de temas para dar de si de seguro que máis de 22 segundos de debate.
Youtubers trans: a historia de Álex, relatada na novela, inspírase en moitos casos reais de adolescentes -e non tan adolescentes- que deciden compartir a súa vivencia da transexualidade a través da famosa rede social YouTube. Unha das persoas máis coñecidas da comunidade trans é Aydian Dowling, quen chegara a ser portada da tradicional revista dedicada a público masculino heterosexual Men’s Health. Coñecedes algún outro caso popular nas redes? Que opinades desta saída do armario dixital e a visibilidade que reporta ó colectivo?
A propósito dos youtubers, na rede temos exemplos de varixs adolescentes booktubers que fixeron as súas revisións sobre a novela 22 segundos. Velaquí tedes un exemplo:
Lecturas para unha adolescencia trans: esta é a primeira novela xuvenil que lemos no club sobre unha das siglas probablemente máis esquecidas no devir das reivindicacións da diversidade sexual. Por sorte, nos últimos anos publicáronse obras que abren unha fiestra ao pensamento. No catálogo de As Municipais Entenden tedes varios exemplos.
Roles de xénero: Álex relátanos nos primeiros capítulos o seu rexeitamento ó tradicionalmente asignado a un rol feminino, tal como o pelo longo, as saias e vestidos… Se ben se trata dunha experiencia personalísima, credes que se está a remitir a transexualidade cara unha hipermasculinización ou unha hiperfeminización, dando lugar ó arrepiante lema “atrapado no corpor dunha muller”?
Rede de apoio e visión positiva da transexualidade: esta historia trátase das poucas que reflicten con humor e optimismo o espertar da identidade sexual. Credes que a rede de apoio da que conta Álex (mestras na escola, familia…) axudan a enfocar a experiencia cara o optimismo?
Lembrade que a derradeira sesión do club de lectura LGTB Queeruña quedará para o mércores 18 de xullo ás 19h. Finalmente, a cea vaise retrasar para a volta do curso escolar, entre setembro e outubro. Daremos máis información nestes lares, no grupo de whatsapp e no Twitter.
¡Hola de nuevo, queeruñxs! Esta semana hacemos varias publicaciones porque estamos en un mes muy especial: por una parte, estamos en el cierre de curso de clubs de lectura, y mañana tendremos un encuentro con el escritor Javier Palomas. Además, este es el mes del Orgullo, y como todos los años las Biblitoecas Municipales de A Coruña lanzan sus actividades específicas dentro de la campaña #LeConOrgullo.
Al lío, en el post de hoy queremos compartir una serie de temáticas sobre la colección de relatos breves Posiciones geográficas, de Suzana Tratnik. El libro está compuesto por quince miradas sobre la transexualidad, el lesbianismo y la identidad de género, todo ello desde el prisma de la activista eslovena. Aquí van unas preguntas para ir abriendo boca:
¿Cuál ha sido el relato qué más poso os ha dejado y por qué?
¿Pensáis que hay una traslación sociocultural a nuestra realidad en las historias que refleja Suzana Tratnik? Como dato, comentamos que el matrimonio igualitario está legislado en Eslovenia desde el año 2017. Ayer, como quien dice…
¿Qué opináis de la visión de la identidad de género que arroja Travestis en el autobús?
¿Os resultan familiares las historias de infancia y despertar sexual que escribió Suzana Tratnik?
¿Cómo expresa Suzana las tensiones entre contrapuestos: modernidad y tradición, represión y libertad, feminidad y masculinidad…?
Os dejamos con estos cinco interrogantes sobrevolando la cabeza para entre todxs darle una nueva lectura al libro, algo que sin duda hace mucho más enriquecedor el gran placer de leer. Recordad que tendremos este encuentro el próximo miércoles 13 de junio a las 19h, momento en el que intercambiaremos la obra por una colección de cuentos infantiles LGTB, que pondremos en común con bibliotecarixs de las Municipales el 20 de junio a las 19h.
Queeruñxs, estamos a menos de una semana de nuestro encuentro mensual, en el que revisaremos juntxs nuestras impresiones del ensayo La difícil vida fácil: doce testimonios de prostitución masculina para posteriormente celebrar una nueva lectura por medio de bebidas espirituosas.
Por lo que estuvimos poniendo en común en nuestro grupo de whatsapp (¿aún no estás? Péganos un silbidito y te añadimos), aunque el libro presenta bastantes reiteraciones y en ocasiones llega a perder el foco del relato, pone sobre la mesa muchas cuestiones interesantes para debatir.
“Salir de la prostitución”. ¿Qué os parece esta expresión? Vaya, esto nos posiciona directamente a favor o en contra de regularla, si bien la expresión se asemeja a la de “salir de las drogas”, con toda la carga negativa implícita. Por si queréis revisar artículos sobre la prostitución, os recomendamos los publicados en Pikara Magazine al respecto y destacamos este testimonio y nos preguntamos si esta afirmación se aplica a cualquier género:
Decir que nadie está en la prostitución porque quiere es una falacia
Top 5 de testimonios: ¿Qué testimonio os ha dejado mayor poso de los doce? ¿Y cuál menos? ¿Nos lanzamos a subrayar un top 5?
Función social: uno de los chicos entrevistados explica que considera que cumple una función social al permitir mantener relaciones sexuales a personas a las que les resulta complicado relacionarse. ¿Cuál es vuestra opinión al respecto? ¿Debería haber otras alternativas como esta? Os recomendamos este artículo sobre asistencia sexual a personas con diversidad funcional.
Estigma: en el libro se reitera el concepto de estigma. ¿Estáis de acuerdo? ¿Pensáis que el colectivo de trabajadores del sexo masculinos está invisibilizado? Particularmente llama la atención esta declaración:
Hay más personas ejerciendo la prostitución sin dedicarse a ello que profesionales del sexo
Os dejamos con estas cuatro ideas en el aire, queridxs. Las comentaremos en persona el próximo miércoles 23 de mayo a las 19h en el recuncho de clubs de lectura del centro Ágora. ¡No pierdas la ocasión, que habrá chicha!
Menos de una semana para nuestro encuentro mensual, queeruñxs. Aquí os traemos nuestra propuesta de temas para poner en común el próximo miércoles 18 a las 19h en el recuncho de clubs de lectura de la biblioteca del centro Ágora, y también, para qué negarlo, en el postpartido de piscolabis tras el encuentro.
En esta ocasión os planteamos una serie de grandes conceptos y preguntas a las que darles respuesta entre todxs:
La familia: ¿Cómo encaran los personajes LGTB sus respectivas salidas del armario? ¿Qué peso tiene para ellxs el entorno familiar en esta cuestión? ¿Es la madre realmente la plena protagonista de la novela?
La identidad: ¿Creéis que viven su sexualidad de manera plena? ¿Se aceptan a sí mismxs? ¿Y su entorno?
La soledad y las ausencias: ¿Qué personajes tienen una disputa con su soledad y cómo la viven? ¿Qué os parece la manera de leer las ausencias de la familia de Fer?
El amor: ¿qué relaciones tóxicas detectáis? ¿Alguna de las relaciones que se mencionan en la novela puede considerarse sana?
El refugio del faro: el trabajo es un refugio en el que se amparan Fer y Silvia para huir de sus respectivos desastres personales. ¿Qué otros refugios tienen el resto de personajes para huir de sus catástrofes particulares?
El encuentro del próximo miércoles seguro que trae muchos más temas y más cuestiones consigo, así que no os lo perdáis, ni en formato físico ni después por aquí en formato digital. ¡Seguimos en nuestro Twitter!
¡Una semana para que llegue la primavera, nuestro encuentro del mes y el Día de la Poesía de mano de Gloria Fuertes y su antología de poemas! Esta semana dedicamos el post a una propuesta de temas para debatir el próximo miércoles 21 a las 19h, como siempre, en la biblioteca del centro Ágora.
Como se trata de un encuentro especial, os proponemos que traigáis seleccionado vuestro poema favorito para declamar en vivo y en directo. ¿Coincidiremos? ¿Ganará la vertiente infantil o adulta?
Versos con falda. El peso pesado del feminismo en la poética de Gloria Fuertes.
En la antología se hacen claras alusiones a las relaciones que mantuvo con mujeres, y especialmente a la que fue el amor de su vida, Phyllis. ¿Destacáis algún poema con claro perfil lésbico?
La soledad, eterna compañera de Gloria. La soledad tal vez sea la mayor protagonista de su poética. ¿Qué sensación os ha dejado su visión de la solitud?
La guerra y la posguerra. ¿Hubiese vivido su sexualidad de otra manera de no haber sufrido la guerra y posguerra?
La pobreza. Gloria es la poeta de guardia de las personas a las que no apunta el poder. Curiosamente, sus versos de denuncia social son numerosos, pero los que más han trascendido fueron los infantiles. ¿Pensáis que se trata de un silenciamiento premeditado?
Ya sabéis, como siempre, estos y otros temas serán debatidos durante y después del debate, bebida espirituosa o infusión por medio. ¡Nos vemos la próxima semana!
Boas, queeruñxs! Xa estamos a unha semana do noso encontro mensual para poñer en común Elisa e Marcela. Tras falar do autor e ofrecervos uns datos sobre o libro e todo o que provocou arredor del -filme, exposición, obra de teatro…-, toca citar algúns aspectos sobre os que podemos centrar a nosa conversa antes e despois das cañas de rigor. Velaquí van!
Unha historia de baleiros: Narciso de Gabriel recreou a historia delas en base a moito traballo documental da prensa, pero o final das dúas namoradas semella en suspenso. Credes que o relato foi efectivamente así? Que opinades que ocorreu?
Repercusión na prensa: a meirande parte do que coñecemos sobre Elisa e Marcela -e de feito, foi como Narciso de Gabriel deu coa súa existencia- é pola prensa. Que tratamento fixo a prensa española e portuguesa do caso?
Tratamento xudicial: en paralelo ó xuízo social, houbo un procedemento claramente influído polo publicado nos xornais da época. Cal credes que foi a principal problemática pola que foron enviadas ó cárcere? Soamente a falsidade documental?
Chaves interpretativas: Narciso de Gabriel dedica a segunda parte do libro a pormenorizar en que punto tiveron parte o hermafroditismo, o lesbianismo, o travestismo e o feminismo nesta historia de amor. Vos que pensades? Que teoría convence máis?
Eh, agardade. É unha historia de amor realmente?
Lembrade, vémonos o mércores 21 ás 19h na biblioteca do Ágora para dar respostas e plantexar moitas máis preguntas! Deeeeica!
Nos queda una semanita para el primer encuentro del año en el que hablaremos de El bebé verde, la novela gráfica que nos tiene completamente conmovidxs a todxs lxs raritxs que formamos parte del club de lectura Queeruña -y a casi cualquier raritx que lo haya leído-. Tras entrevistar a Roberta Marrero, su autora, y comentar el contexto del libro, hoy os avanzamos nuestra propuesta de claves para comentar juntxs el 17 de enero a las 19h en la biblioteca Ágora.
Conflicto escolar LGTBfóbico sufrido por Roberta: el niño acusado de maricón. La confusión entre identidad y sexo.
La salvación en la cultura pop y Boy George. ¿Cuál fue vuestra salvación?
Los cinco pasos para ser feliz (lee, nunca te victimices, replantéate el sistema patriarcal que te llama “raro”, crecimiento personal y sal, investiga y conoce gente). ¿Coincidís? ¿Añadiríais alguno?
El caso de su amiga Susi a través de dos citas: Susi solo pedía un chico que caminara con ella de su mano sin avergonzarse. El verdadero yo liberado de esa carcasa llamado cuerpo.
Conclusiones finales: La transexualidad es tu persona puesta del revés, es un secreto a gritos.
Victimismo: No he querido mostrarme como víctima (aunque lo he sido), quería contar mi historia porque creo que necesitamos saber qué está pasando para combatirlo y aprender de las agresiones a ser fuertes, dejar de ser herida para ser cuchillo.
Redención y capacidad de superación: Me gustaría viajar a mi niñez y darle este libro a mis padres. Me consta que lo hicieron lo mejor que pudieron y que ellos también fueron víctimas… víctimas de su tiempo.
¿Queréis comentar algún aspecto más para el debate? Puedes dejarnos lo que quieras en este post o escribirnos directamente al Twitter @clubqueerunha. Recuerda reservar un ratito después del encuentro para tomarnos la primera caña del año juntxs. ¡Hasta la semana que viene!